ارزیابی بیکاری با تاکید بر عدم تناسب مهارت شغلی (با تاکید بر سطح کشوری واستانی بویژه خراسان رضوی)

از دلایل بیکاری، نبود تناسب بین مهارت افراد و نیازهای موجود برای مهارت در جامعه است. تناسب بهتر مهارت نیروی کار و مشاغل، به نرخ بیکاری پایین تر، بهره وری بالاتر و هم چنین رقابت پذیری بیشتر منجر می شود. در این پژوهش به بررسی عدم تناسب مهارت شغلی و نقش آن بر بیکاری پرداخته شده است. در این راستا و به منظور کمّی کردن مسئله عدم مهارت، از اطلاعات موجود در طرح آمارگیری نیروی کار از بهار سال 84 تا زمستان سال 89 در سطح کلان کشوری استفاده خواهد شد. بنابر نتایج تحقیق، عدم مهارت برای زنان بسیار بالاتر از میزان عدم مهارت برای مردان در زمان یکسان می باشد. بطور کلی شاخص عدم تطبیق مهارت برای زنان چیزی حدود سه یا چهار برابر میزان مشابه شاخص برای مردان است. هم چنین یافته های تحقیق حاکی از آن است که جوانان بیشتر تحت تأثیر عدم مهارت قرار دارند و این میزان برای بزرگسالان رقم کوچکی است (همواره کم تر از 10.04 % می باشد)؛ از سوی دیگر برای تمامی گروه های سنی و جنسی، آموزش کم تر از اندازه کاهش یافته است در حالی که آموزش بیش از اندازه بخصوص برای جوانان 15-29 ساله طی دوره مورد بررسی روندی افزایشی را نشان می دهد. در نهایت بر اساس یافته های این پژوهش، عدم تطبیق مهارت تأثیر مثبت و معنا داری بر نرخ بیکاری دارد؛ بگونه ای که 1 درصد افزایش در شاخص عدم تطبیق مهارت منجر به افزایش 0.08 درصد در نرخ بیکاری می شود.