نقد و تحلیل «نام» گزینی در آثار داستانی صادق هدایت

نام شناسی (onomastic) شاخه ای از علم واژه شناسی (lexicology) است که به بررسی و تحلیل ریشه و شکل نام ها می پردازد. نام شناسی داستانی (narrative onomastic) به مطالعه نام های بکار رفته در داستان، چه به صورت مستقیم (همانند اسم خاص) و یا غیرمستقیم (همانند توصیف) متکی است. نام ها در آثار داستانی هدایت، بسیار دقیق گزینش شده اند. و با بررسی نام ها در داستان های او می توان اندیشه و ذهن هدایت را درباره اقشار گوناگون جامعه نشان داد. او با انتخاب نام های حساب شده، مخاطب را در فهم بهتر و درست داستان یاری می کند. در ادبیات داستانی از نام گذاری شخصیت های یک داستان میتوان به ساز و کار شخصیت و به جایگاه اجتماعی و خانوادگی او پی برد. گاه این امر نشانگر دگرگونی ارزش ها در اجتماع است. مهم ترین نتایج این تحقیق این است که هدایت در توصیف صحنه ها، افکار، شخصیت ها و نحوه نامیدن اشخاص همه در جهت بیان ایدئولوژی خود بکار می گیرد. مقاله حاضر تلاش دارد تا به شیوه توصیفی تحلیلی به بررسی نام های انتخابی صادق هدایت در آثار داستانی وی بپردازد.