کاربرد فعل در داستان «سمنوپزان» جلال آل احمد

فعل از عناصر اصلی و عمده جمله است. این مقوله دستوری در زبان های مختلف دارای ویژگی های نحوی و معنایی خاصی است. در یک داستان تمامی ویژگی های فعل می تواند موثر باشد و نویسنده هر کدام را با ذهنیت خاصی به کار ببرد. مقاله حاضر با در نظر داشتن کاربرد های فعل در داستان «سمنو پزان» اثر جلال آل احمد و با توجه به سبک شناسی ایدئولوژیک و زنانه نویسی، جمله های داستان که به گفتار زنانه اختصاص داشت را تجزیه و ویژگی هایی چون وجه فعل، حذف فعل، افعال دعایی و دشنام و نفرین را در دو بخش گفتار زنانه و بقیه داستان مورد بررسی قرار داده است. در نتیجه بررسی افعال مشخص شد که ویژگی های زنانه نویسی و گفتار زنانه در دیالوگ های مربوط به زنان و کاربرد فعل ها از جانب آن ها به خوبی رعایت شده است و ویژگی های گفتار زنانه در این داستان کاملا متمایز و مشخص است.