معرفی نسخه خطی منظوم منحصر بفرد أنیس العاشقین و بررسی سبک شناسی این اثر منظوم از نظرسه قلمرو

پیش تر اشارت گردید که از نام و ن ان شاعر اطلاعی چندانی در دست نیست و در متن اثر نیز قراینی که بتوان در این زمینه به نتیجه قطعی دست یافت، دیده نمی شود. تنها می دانیم که خالق آن شاعری به نام «شرر»- که به احتمال بسیار تخلص وی بوده - بوده است. این نام بارها در ابیات آمده است:

بشنوید ای عاشقان بی خبر/ شرح عشق و عاشقی ها از شرر- دست نه بر سینه ی زار شرر/ کز غم آن سینه شد خسته جگر- سر برآر از زانوی حسرت شرر/ کآمد آن ساق بلورین در نظر- خار و خس را دور دار از نار عشق/ تا نه بینی چون شرر آزار عشق

مرحوم علامه دهخدا در لغت نامه به نقل از «الذریعه، جلد 9، ص 509» و «مجمع الفصحا، جلد2، صص 250 و 262» به دو شاعر با نام شرر، یکی «حسنعل بیگ شرر بیگدلی» (متوفی 1248 ه.ق) فرزند لطفعلی بیگ آذر بیگدلی و دیگری «میرزا عسکر شرر خراسانی» (متوفی، 1280 ه.ق) فرزند میرزا هدایت الله حسینی خراسانی اشاره نموده است. (لغت نامه:ذیل شرر) اما در هیچ جای این کتاب از ذکر نام یکی از این دو شخصیت نشانی نیست. آن چه به یقین می توان درباره شاعر گفت این است که وی در زمان قاجار می زیسته است. شاهد این مدعا ابیاتی است که شاعر در وصف یکی از شاهزادگان قاجار به نام محمد حسن میرزا پسر ولی محمد میرزا خلف فتحعلی شاه قاجار آورده است:

گوهرالدوله نصیرالدین حسن/ نکته دان عصر و یکتای زمن- فتنه ی دوران محمدمیرزا/ اوج چرخ خسروانی را هما- بیست منزل رفته از عمرت تمام/ داشت آغاز شباب آن ماه تام- بود ایران را زخسرو زادگان/ کرد عزم وسعت هندوستان- بود چندی ره نورد آن زمین/ هم چوخور هر ماه در شهری مکین- قر یه قر یه قطعه قطعه زان بلاد/ دیده و پیموده سطح آن سواد- نیک و بد دیده بسی از روزگار/ نیک را از بد نموده اختیار- دولت روم و فرنگ و هندیان/ دیده و سنجیده هر سود و زیان- بس تجارت زان سفر آموخته/ هرچه خوش سنجیده خوب اندوخته- خاکیان هند را دیده بسی/ کرده تحصیل هنر از هر کسی- بس که بد با نیک وبد سرگرم سیر/ گاه در مسجد بدی گاهی به دیر- هرکجا اسرار پنهان یافتی/ ادهم فکرت به سویش تاختی- هفت سالش این سیاحت بود کار/ دایمش تنزیه نفسش بد شعار