بررسی وجوهی از وزن عروضی در متون نثر فارسی

در ارائه تعریف و تعیین حدّ و حدود نثر فارسی، عنصر وزن عروضی در کنار عناصر دیگر، شاخص برجسته ای است که همواره مورد توجّه صاحبنظران بوده است؛ بدین صورت که با سلب ویژگی وزن عروضی از نثر، آن را در برابر «نظم یا شعر» قرار داده اند. نکته قابل توجه این است که این تعاریف، هر کدام به نحوی، از خطا و لغزش مصون نمانده اند. در این پژوهش، بر عنصر وزن عروضی در تعاریف نثر و همچنین اثبات حضور یا عدم حضور آن در نثر فارسی تاکید و تمرکز شده است و برای رسیدن به نتیجه ای کلّی، نمونه هایی از ادوار مختلف نثر فارسی، از حیث وجود وزن عروضی، مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. نتایج این پژوهش نشان می دهد گونه ای از وزن، به صورت مصرع های عروضی در بافت متون نثر فارسی دیده می شود و نمی توان در تعریف نثر، ویژگی وزن را به طور کلی از آن سلب کرد.