• تغییرات جابجایی مکانی الگوهای فضایی دمای ایران

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1396/11/04
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1396/11/04
    • تعداد بازدید: 325
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -

    دما یکی از مهم ترین عناصر اقلیمی است که تحت تأثیر عواملی محلی و عواملی بیرونی به لحاظ مکانی و زمانی دستخوش تغییراتی قرار می گیرد. این تغییرات می تواند در نواحی خرد اقلیم تا نواحی بزرگ اقلیم و هم چنین در یک دوره کوتاه مدت تا دوره بلندمدت را شامل شود. از این رو در این مطالعه به بررسی تغییرات الگوهای فضایی دمای ایران طی نیم قرن اخیر پرداخته شده است. برای این منظور آمار دمای 383 ایستگاه سینوپتیک از سازمان هواشناسی کشور اخذ شد و مورد بررسی و تجزیه تحلیل قرار گرفت. به منظور تحلیل روند از رگرسیون خطی و برای تحلیل الگوهای فضایی از موران محلی بهره گرفته شد. نتایج حاصل از تغییرات درون ده های دما نشان داد که میانگین دمایی ایران ضمن اینکه به سمت دوره های اخیر از افزایش چشم گیری برخوردار بوده است، نسبت به دوره های قبل افت خیز روزانه کم تری را تجربه کرده است. نتایج تحلیل روند تغییرات درون ده های دما نشان داد که دما به تبعیت از افزایش میانگین، به سمت دوره های اخیر افزایش چشم گیری داشته است، به طوریکه در دهه های چهارم (1370 تا 1380) و پنجم (1380تا 1390) روند دما به ترتیب 17. و 1. افزایش داشته است. این در حالی است که دمای ایران طی دهه اول و سوم از روند کاهشی 03.- برخوردار بوده است. نتایج حاصل از تحلیل الگوی فضایی تغییرات درون ده های دما نشان داد که، الگوی فضایی دمایی ایران بیشتر تحت تأثیر عوامل محلی می باشد، به طوریکه دما در نواحی کوهستانی کشور از الگوی فضایی پایین (خودهمبستگی فضایی منفی) و در نواحی جنوبی کشور و حاشیه های خلیج فارس به دلیل عرض جغرافیای پایین تر و وضعیت گلخانه ای دما از الگوی فضایی بالا (خودهمبستگی فضایی مثبت) برخوردار بوده است. با این حال به سمت دوره های اخیر پهنه های الگوی فضایی مثبت به تبعیت از روند افزایش دما، از افزایش قابل محسوسی برخوردار بوده است.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم