مقایسه نیاز آبی کلن های مختلف گونه صنوبر دلتوئیدس (populus deltoids)

تنش خشکی یکی از مهم ترین تنش های محیطی می باشد که نسبت به سایر تنش های غیر زنده، نقش بیش تری در استقرار نهال ها در یک اکوسیستم بازی می کند. زراعت چوب گونه های جنس صنوبر در مزارع و حاشیه رودخانه ها و کانال های آبیاری نقش موثری در توسعه اقتصادی و اجتماعی مناطق روستایی دارد. مقدار آب و دوره های دسترسی به آب باعث تغییرات بسیاری در کلن های مختلف صنوبر می شود. با توجه به محدودیت آبی مناطق مختلف کشور ضرورت دارد تا نیاز آبی کلن های مختلف صنوبر و میزان مقاومت این گونه نسبت به سطوح متفاوت تنش کم آبی مطالعه شود. به منظور بررسی نیاز آبی کلن های مختلف صنوبر دلتوئیدس آزمایشی به صورت فاکتوریل دو عامله در قالب طرح کاملا تصادفی شامل عامل اول ظرفیت زراعی در 3 سطح (100، 75 و 50 درصد ظرفیت زراعی) و عامل دوم کلن های مختلف صنوبر در چهار سطح و با هفت تکرار در هر سطح، در شرایط گلخانه ای در دانشکده منابع طبیعی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان انجام شد. نتایج آنالیز واریانس بیانگر این مطلب است که نیاز آبی در کلن های مختلف صنوبر دلتوئیدس( p. deltoids 77.51، p. deltoids 67.51، p. deltoids 63.51 و (p. deltoids 69.55 در سطح 1 درصد خطا اختلاف معنی داری را نشان می دهد که بیش ترین نیاز آبی مربوط به کلن p. deltoids 77.51 و کم ترین مربوط p. deltoids 67.51 می باشد. هم چنین نیاز آبی در سطوح مختلف تیمارهای تنش کم آبی (100، 75 و 50 درصد ظرفیت زراعی) در سطح 1 درصد خطا اختلاف معنی داری داشت. بیش ترین میزان نیاز آبی مربوط به تیمار شاهد، کمترین میزان نیاز آبی مربوط به تیمار 50 درصد می باشد. اما اثر متقابل تنش کم آبی و کلن ها بر نیاز آبی، اختلاف معنی داری نداشت.