به کارگیری اصول کشاورزی ارگانیک در جهت تولید محصولات سالم

کشاورزی ارگانیک یک سیستم کشاورزی جایگزین است که در اوایل قرن بیستم در پاسخ به شیوه های به سرعت در حال تغییر کشاورزی ایجاد شد. کشاورزی ارگانیک امروزه توسط سازمان های مختلف کشاورزی ارگانیک توسعه می یابد. کودهای ارگانیک شامل کودهای کمپوست، کود سبز و بقایای استخوانی تجزیه شده است و بر روش هایی مانند تناوب و کاشت همراه تاکید می کند. کنترل آفات با روش هایی مانند کشت مخلوط و حشرات شکارچی انجام می شود. به طور کلی، استانداردهای ارگانیک طراحی شده اند تا موجب کاربرد مواد طبیعی در حالی که مانع به کارگیری مواد مصنوعی شوند. به عنوان مثال، آفت کش های طبیعی مانند پری رتین و رونتون مجاز هستند. در حالی که کودهای مصنوعی و آَفت کش ها به طور کلی ممنوع است. مواد مصنوعی مجاز شامل، سولفات مس و عنصر گوگرد است. ارگانیزم های اصلاح شده ژنتیکی، نانومواد، لجن فاضلاب انسان، تنظیم کننده های رشد گیاهی، هورمون ها و استفاده از آنتی بیوتیک در دامداری ممنوع است. ویژگی های کلیدی شامل حفاظت از باروری بلندمدت خاک با حفظ سطوح مواد آلی، تقویت فعالیت بیولوژیکی خاک، مداخله کشاورزی دقیق، خودکفایی نیتروژن از طریق استفاده از حبوبات و تثبیت بیولوژیکی نیتروژن، بازیافت موثر مواد آلی از جمله بقایای محصولات و کودهای دامی است.