مستندات و ادله فقه ی مسؤلیت کیفری ناشی از تخریب و آلوده سازی محیط زیست

بنیان های اصلی طبیعت یعنی خاک، آب و هوا، تابش خورشید که بن مایه های آفرینشند، باید به حالت سلامت، با معیارهای اعتدال و دوری از پلیدهای و آلایش ها باشند تا محیط زیست، زنده باشد. مهم ترین عامل آلوده کننده و تخریب کننده محیط زیست، خود انسان است. موضوع تخریب محیط زیست از مسائل مهم و نو در عرصه فقه و حقوق اسلامی به شمار می رود که زوایای آن به خوبی برای مجامع علمی و دینی روشن نشده است. حمایت حقوقی از محیط زیست به بهترین شکل در اصل پنجاهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران مطرح شده است. از این رو سیاستگذاران نظم کیفری به عنوان بخشی از نظام حقوقی باید در زمینه حفظ محیط زیست چاره اندیشی کنند و با اتخاذ تدابیر و سیاست های مناسب، زمینه تعرض و تجاوز به محیط زیست را از بین ببرند و یا آن را تحت کنترل خود در آورند. از این رو قانونگذار با توجه به اهمیت موضوع، مواردی از قانون مجازات اسلامی مانند ماده 686، 688 را به موضوع محیط زیست اختصاص داده است. بنابراین مجرمین زیست محیطی به حبس و جزای نقدی، مصادره اموال، تعطیل موسسه، تبعید و اعدام محکوم می شوند.