رابطه همخوانی / ناهمخوانی سبک تفکراستاد-دانشجو با ابعاد خلاقیت دانشجویان

هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه همخوانی/ ناهمخوانی سبک تفکر استاد- دانشجو با ابعاد خلاقیت دانشجویان است. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش، کل دانشجویان موسسه آموزش عالی اجتهاد در سال تحصیلی 95-94 بود که از این تعداد، 100 نفر (39 نفر پسر و 61 نفر دختر) با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند و به پرسشنامه سبک های تفکر و پرسشنامه خلاقیت تورنس، پاسخ دادند. اساتید آن ها که 6 نفر بودند نیز با پرسشنامه سبک های تفکر در تدریس، مورد آزمون قرار گرفتند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. یافته های پژوهش نشان دادند که به طور کلی، همخوانی سبک های تفکر قضایی (0.01p<، 0.34-=r) و محافظه کارانه (0.42-=r، 0.01(p< با ابتکار ونیز همخوانی همین سبک ها با بسط در خلاقیت (0.01p<، 0.32r=-) روابط معنادار داشته اند. در بررسی چهار بعد خلاقیت، همخوانی سبک قضایی (0.35-=beta) و ناهمخوانی سبک آزاد اندیش (0.37=beta) دارای بیش ترین پیش بینی کنندگی بودند. نتیجه نهایی این بود که همخوانی سبک های تفکر بیشتر از ناهمخوانی با خلاقیت ارتباط داشته است و برای پرورش خلاقیت بهتر است سبک های تفکر قضایی و آزاداندیش را در اساتید و دانشجویان پرورش داد.