نقش هیجان خواهی در پیش بینی نگرش به مواد مخدر و مقایسه آن در بین دانشجویان دختر و پسر

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه هیجان خواهی با نگرش به مواد مخدر و مقایسه آن در بین دانشجویان دختر و پسر شهر زنجان انجام شد. روش: طرح پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری دانشجویان دانشگاه آزاد زنجان بودند. 364 نفر (147نفر زن و 217 نفر مرد) با نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای گرد آوری داده ها مقیاس هیجان خواهی زاکرمن و پرسشنامه نگرش سنج مواد مخدر نظری بود. داده ها با نرم افزار spss-16، و آزمون های توصیفی و استنباطی همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام و مانوا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد هیجان طلبی و مؤلفه های آن همبستگی مثبت معنی داری با نگرش به اعتیاد دارند. هیجان طلبی کل، حساسیت نسبت به یکنواختی و بازداری زدایی پیش بین معناداری برای نگرش به اعتیاد بودند. دختران و پسران در همه متغیرها تفاوت معناداری با یکدیگر داشتند. میانگین هیجان طلبی و نگرش به اعتیاد در پسران بیشتر از دختران بود (0.05(p<.

نتیجه گیری: با توجه به نقش معنادار متغیرهای مورد بررسی با نگرش به مواد، طراحی مداخلات با هدف هدایت هیجان خواهی به سمت رفتارهای خلاقانه و کم خطر می تواند در نگرش به مواد نقش داشته باشد.