بررسی رابطه بین طرحواره های ناسازگار اولیه، تنظیم هیجانی و فرسودگی شغلی در پرستاران

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین طرحواره های ناسازگار اولیه، تنظیم هیجانی و فرسودگی شغلی پرستاران بود. جامعه آماری مورد مطالعه شامل کلیه پرستاران زن شاغل در بیمارستان پارسیان تهران بود. نمونه شامل 110 بود که از طریق نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. روش پژوهش توصیفی- همبستگی بود. شرکت کنندگان، پرسشنامه های طرحواره هایناسازگار یانگ (فرم کوتاه ویراست سوم)، تنظیم هیجانی گراس و جان و فرسودگی شغلی مسلش و جکسون را تکمیل نمودند. داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 20 تحلیل شدند. نتایج حاصل از همبستگی پیرسون نشان داد: حوزه های کلی طرحواره های ناسازگار اولیه با خستگی عاطفی و مسخ شخصیت رابطه معنادار داشت. بین بریدگی و طرد، خود گردانی و عملکرد مختل، گوش به زنگی بیش از حدوبازداری با کاهش موفقیت فردی رابطه معنادار وجود داشت. خود گردانی و عملکرد مختل با ارزیابی مجدد رابطه منفی و معنادار داشت. حوزه های بریدگی و طرد، دیگر جهت مندی و گوش به زنگی بیش از حد و بازداری با سرکوبی رابطه مثبت و معنادار داشت. ارزیابی مجدد با کاهش موفقیت فردی رابطه منفی و معنادار داشت. سرکوبی با خستگی عاطفی و کاهش موفقیت فردی رابطه مثبت و معنادار داشت.