ارتقاِء کیفیت خدمت رسانی به سالمندان مراجعه کننده به بیمارستان آموزشی 22 بهمن گناباد: یک مطالعه اقدام پژوهی

مقدمه: تغییرات جمعیتی با افزایش شیوع بیماری های مزمن، به عنوان یک چالش سیستم های مراقبت های بهداشتی درمانی برای سالمندان می باشد و باید به هدف بهبود ارتباط و کیفیت مراقبت بین سالمند بیمار و ارائه دهنده مراقبت توجه نمود. این مطالعه به منظور ارتقاء کیفیت خدمت رسانی به سالمندان مراجعه کننده به بیمارستان آموزشی 22 بهمن گناباد انجام شد.

مواد و روشها: این پژوهش یک مطالعه اقدام پژوهی به صورت کیفی بود. در مرحله اول پس از کسب رضایتنامه، با حضور 11 سالمند بستری در بخش های مختلف بیمارستان فوق الذکر که دامنه سنی آن ها 89 - 65 سال بود به صورت هدفمند و بوسیله مصاحبه بدون ساختار، به مدت 30 دقیقه داده ها جمع آوری، ضبط و بازنویسی گردید. تحلیل محتوای کیفی به منظور تجزیه و تحلیل داده ها به کار گرفته شد. در مرحله دوم باتشکیل گروه متمرکز که شامل 12 نفر از تیم مراقبتی بودند نگرش گروه در ارائه مراقبت مطلوب و با کیفیت و موانع آن، مشکلات سالمندان مطرح و راهکارهای پیشنهادی مورد ارزیابی قرار گرفت. در مرحله سوم کارگاه آموزشی جهت تیم مراقبتی برگزار و ارزشیابی در مراحل مختلف انجام گردید.

یافته ها: متن مصاحبه های استخراج شده از سالمندان بیمار، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و به مفاهیم زیر دسته بندی شدند: 1 -مشکلات مرتبط با کیفیت مراقبت های پرستاری 2 -عدم مشارکت در تصمیم گیری 3 -عدم احترام و حفظ شان و منزلت 4-کمبود تسهیلات برای بهبود رفاه بیمار 5-نگرانی در پرداخت هزینه های درمانی 6-مسایل مرتبط با تغذیه در گروه متمرکز نیز متقابلا توسط تیم مراقبتی مشکلات زیر عنوان گردید: 1- شلوغی بخش ها 2- کمبود نیروی پرستاری 3- اختلال شنوائی و فراموشی سالمند 4- کاهش آموزش پذیری 5- نبودن همراهی بیمار 6-لهجه و گویش بیمار

بحث: نتایج نشان می دهد ارتقاء کیفیت مراقبت از سالمندان با آموزش پرستاران و تیم مراقبتی راجع به فرایند سالمندی و نیازهای جسمی و روحی این قشر آسیب پذیر ضروری می باشد. لذا اقدام پژوهی نیز روشی موثر بر رفتار وانگیزه تیم مراقبتی با مشارکت سالمندان بیمار و بهبود ارائه خدمات مراقبتی می باشد که در نتیجه کاهش نارضایتی سالمندان بستری را درپی دارد.