نگاهی دوباره به تعارض والدین و کودکان

تعارض، نافرمانی، مخالفت یا لجبازی کودکان در برابر پدر و مادر، یکی از مسائل مهمی است که امروزه افکار بسیاری از صاحب نظران تعلیم و تربیت و والدین این گونه کودکان را به خود معطوف داشته است. موضوعی که نوع و میزان و شدت آن در بین همه آن ها یکسان نیست. گاهی این امکان وجود دارد که یک کودک در بسیاری از امور، تعارضی با والدین خود نداشته باشد و فقط در یک مسئله با آنان مخالفت کنند و گاهی نیز ممکن است کودکی در بسیاری از زمینه ها با پدر و مادر خویش مخالفت نماید. در تعارض بین کودکان و والدین، بحث جنسیت هم تاثیر گذار است. بررسی هایی که پیرامون این موضوع صورت گرفته، نشان می دهد که تعارض پسران نسبت به دختران از تنوع و شدت بیش تری برخوردار است. آنان در عرصه ای از زندگی به استقلال خود می اندیشند و برخی از آن ها به راحتی در مقابل سخن، رفتار و کردار پدر و مادر خویش جبهه گیری کرد، با پرخاش، نافرمانی و لجبازی عکس العمل نشان می دهند، تا آنجایی که حتی گاهی این گونه رفتارها را برای احساس رضایت و لذت جویی انجام می دهند. آنچه مسلم است، نوع برخورد والدین در برابر تعارض کودکان، می تواند در کاهش یا افزایش میزان آن موثر باشد.