اثربخشی درمان فراشناخت بر افسردگی و باورهای فراشناخت سالمندان مبتلا به اختلال افسردگی شهر تهران

افسردگی شایع ترین اختلال روانشناختی دوره ی سالمندی است بدین سبب با توجه به شیوع این اختلال و افزایش جمعیتی روزافزون سالمندان، لزوم شناسایی عوامل خطر مرتبط با آن احساس می شود. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان گروهی فراشناخت برافسردگی و باورهای فراشناخت در سالمندان مبتلا به اختلال افسردگی شهر تهران بوده است. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه ی آماری، شامل کلیه سالمندان شهر تهران در سال 1396 و نمونه برگزیده شده، سالمندان مراجعه کننده به مرکز پزشکی، آموزشی و درمانی آیت الله طالقانی شهر تهران بودند. تعداد 30 نفر از این افراد به صورت در دسترس انتخاب شدند و در دو گروه 15 نفره آزمایش و کنترل جای گرفتند. ابزار پژوهش، مقیاس افسردگی بک، مقیاس باورهای فراشناخت، مصاحبه بالینی و بسته درمانی فراشناخت در نظرگرفته شد سپس گروه آزمایش به مدت ده جلسه تحت درمان گروهی فراشناخت قرار گرفت. نتایج اطلاعات بدست آمده از اجرای پرسشنامه در دو بخش توصیفی و استنباطی (تحلیل کوواریانس) با استفاده از نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های تحقیق نشان داد که درمان گروهی فراشناخت بر بهبود افسردگی (0.05(p< و باورهای فراشناخت (0.05(p< در سالمندان مبتلا به افسردگی اثر دارد. لذا نتیجه می شود درمان گروهی فراشناخت به عنوان یک رویکرد نوظهور، می تواند با تاثیرگذاری بر شناخت و هیجانات افراد سالمند، افسردگی و باورهای فراشناخت آنان را به طور چشمگیری بهبود بخشد.