بررسی نقش طرحواره های ناسازگار اولیه بر تحمل پریشانی دانش آموزان متوسطه اول شهر گناباد

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش طرح واره های ناسازگار اولیه بر تحمل پریشانی دانش آموزان متوسطه اول شهر گناباد بود. پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود. 360 نفر از دانش آموزان از دوره متوسطه اول شهر گناباد در سال تحصیلی 1397-1396 به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند؛ و پرسش نامه های فرم کوتاه پرسشنامه ی طرحواره یانگ (1998) و پرسشنامه تحمل پریشانی سیمون و گاهر (2005) پاسخ دادند، جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد، نتایج نشان داد که بین طرحواره های ناسازگار اولیه و تحمل پریشانی رابطه منفی و معنی داری وجود دارد. هم چنین طرحواره های ناسازگار اولیه، قادر به پیش بینی تحمل پریشانی در دانش آموزان بود. لذا می توان گفت که افراد دارای نمرات بالا در این طرحواره های ناسازگار اولیه، تحمل پریشانی پایین تری دارند.