بهبود انرژی مصرفی ایستگاه پایه در شبکه های سلولی ناهمگن

شبکه های ریز سلولی، رویکردی پایدار و نویدبخش است که برای کاربردهای بی سیمی که نرخ داده ای بالایی دارند، مورد استفاده قرار می گیرد. با افزایش مورد انتظار تجهیزات سلولی، بهره وری انرژی به یک پارامتر مهم در طراحی سیستم مبدل می شود که جنبه های سازگاری با محیط زیست را نیز در نظر می گیرد، یکی از راه های بهبود بهره وری انرژی این است که ایستگاه های پایه ریز سلولی را خاموش کرده و یا این که آن ها را در حالت ذخیره انرژی قرار داد و در عین حال، کیفیت سرویس دهی به کاربر را در یک سطح مناسب نگه داشت. در این مقاله با در نظر گرفتن بیت/ ژول به عنوان معیار بهره وری انرژی، چندین سطح از حالات بیکاری را معرفی کرده و به این وسیله بهره وری انرژی را بهینه سازی خواهیم کرد. با استفاده از مدل شبکه های سلولی ناهمگن مبتنی بر اشکال با هندسی تصادفی، مقادیر احتمال پوشش، میانگین نرخ دست یافتنی و بهره وری انرژی را در شبکه های بی سیم سه لایه ایی ناهمگنی که حالت های بیکاری مختلفی برای ریز سلول ها دارند به دست خواهیم آورد. سپس، تلاش می کنیم تا بهره وری انرژی را تحت سیاست بیکاری تصادفی با در نظر گرفتن محدودیت های احتمال پوشش و زمان فعال شدن به دست آوریم. به دلیل عدم تحدب فرمول بهره وری انرژی، کران پایین آن را به حداکثر رسانده و با این کار، یک راه حل نسبتاً بهینه را با پیچیدگی کم تر، ارائه خواهیم داد. برای حل کردن مسئله بهینه سازی چند متغیری به دست آمده، از یک راهکار تکرارشونده استفاده می کنیم. نتایج شبیه سازی، بهبود بهره وری انرژی برای سیاست بیکاری تصادفی را درحدود 80% نسبت به وضعیتی که از این راهبرد برای بهبود مصرف انرژی استفاده نکرده ایم نشان می دهد.