مطالعه خرافه پرستی و آینده پژوهی با تأکید بر فال گیری

مردم شناسان عقیده دارند که غریزه و قابلیت انسان در پیش گویی آینده به او امتیازی بخشیده که از سحرگاه تمدن تا کنون برتری او را بر سایر حیوانات در تنازعِ بقا مسلم کرده است. حتی در عصر ما نیز پیش بینی آینده وسوسه ای فریبنده برای انسان می باشد. در طی هزاران سال بشر صدها شیوه پیش گویی ابداع کرده است. این شیوه ها مشتمل است بر خواندن طالع انسان از روی ستارگان، مطالعه شعله های آتش، استفاده از ورق های مخصوص طالع بینی، تاس، سکه، کف بینی و انواع دیگر. هدف این پژوهش مطالعه تفاوت میان خرافه پرستی و آینده پژوهی و بررسی منطق و عقلانیت در آینده بینی از طریق فال گیری است که با استفاده از روش توصیفی -تحلیلی به تعیین این مهم که فالگیری، خرافات است یا به واقع نشان دادن آینده، می پردازد. نتایجِ این پژوهش، حاکی از آن است که میان خرافات و آینده پژوهی تفاوت هایی وجود دارد. آینده پژوهی دانشی است که تلاش می کند با پیش بینی عوامل مؤثر در تغییراتِ آینده، به صورت دوگانه، هم مهار تغییرات را در دست گیرد و هم جامعه را برای تغییرات آماده کند. هدف اصلی این دانش کشف یا ابداع، آزمون و ارزیابی و یا پیشنهاد آینده های ممکن و مرجح به منظور شکل دادن به آینده ای مطلوب است. از سوی دیگر، خرافات ممکن است این نقش مثبت را نیز داشته باشد که لااقل نوعی احساس تسلط در شخص بیافریند. این احساس تسلط، اگرچه خیالی باشد، باز هم ممکن است واقعأ کمک کند که یک پارچگیِ شخصیت فرد حفظ شود.