تعیین معیارهای شناخت و ارزیابی هویت کالبدی شهرها (درسرزندگی سیمای شهری)

هویت کالبدی به معنای صفات و خصوصیاتی است که جسم شهرها را از غیر متمایز کرده و شباهتش را با خودی آشکار می کند، این صفات باید بگونه ای باشند که جسم شهرها، درعین حفظ تداوم زمانی، در حال تحول و تکامل نیز باشد و نهایتاً به پیدایش یک کل منجر شود، هویت کالبدی از نظر مفهومی با اصطلاحات «شخصیت» و «حس مکان» مترادف است. شهرها و ساختمان های موجود در آن ها به عنوان موجودی زنده و پویا با روح و جسم ساکنان شهرارتباط داشته و نقش مهمی در برآورده ساختن نیازهای روانی و ذهنی افراد ایفا می کند، هنگام عبور شهروندان از فضاهای شهری، عوامل متعددی که مجموعه ای از نشانه های بصری است بر ذهن آن ها تاثیر می گذارند، این عوامل بصری مطلوب یا نامطلوب فضاهای شهری، خواسته ویا ناخواسته بر ذهن و روان افراد تاثیرگذار هستند. امروزه به دلیل رشد شتابان جمعیت و نیز تغییرات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و نیز عدم نظارت در عرصه های معماری و شهرسازی، افزایش آشفتگی های بصری و بی هویتی سیمای شهری در شهرهای بزرگ بویژه درکلانشهرها رابه همراه داشته است، مواردی مانند استفاده از مصالح متنوع و ناهمگون، ارتفاع های متغیر و نامتناسب بناهای مجاور، سبک های متنوع معماری و ناهماهنگ، آن چنان اغتشاش بصری در منظر و نمای شهرها ایجاد نموده که بازخورد آن ایجاد شهرهایی بی هویت، ناهماهنگ و نابسامان بوده، و این درحالی استکه شهرهای سنتی گذشته دارای ساختار و بافتی هماهنگ با شرایط محیطی و بومی، تعادل، تناسب و هویت بصری بوده اند، و این امرموجب خاطره انگیزی فضا، شادابی و سرزندگی شهرهای قدیمی و نیز افزایش تعاملات اجتماعی و حس تعلق ساکنان را به همراه داشته است. هدف از این پژوهش بررسی کتابخانه ای- اسنادی، جهت تعیین معیارهای شناخت وارزیابی هویت کالبدی شهرها (در سر زندگی سیمای شهری) خواهد بود.