ارزیابی نقش اختلاط کاربری در شکل گیری تعاملات اجتماعی در خیابان ها (نمونه موردی: مقایسه تطبیقی خیابان پاسداران و خیابان سید قطب)

امروزه با گسترش پارادایم هایی چون شهر فشرده، رشد هوشمند و نوشهرگرایی، کاربرد اختلاط کاربری زمین شهری- به عنوان یکی از اصول مهم این پارادایم ها- در شهرسازی کشورهای پیشرفته گسترش یافته است و محققان مختلف سعی در گسترش ادبیات موضوع و روش های ارزیابی کاربری زمین بر اساس مفهوم اختلاط کاربری داشته اند. مفهوم اختلاط کاربری به آن کاربری ها و فعالیت هایی اشاره دارد که در یک فضای محدود در ارتباط با هم بوده و بر یکدیگر تاثیر می گذارند. در این میان یکی از اثرات اختلاط کاربری تاثیر بر روابط اجتماعی و شکل گیری کانون های اجتماعی می باشد. یکی از علایق پژوهشگران حوزه ی کاربری اراضی شهری سنجش مناسب میزان اختلاط کاربری ها بوده است و سعی شده با استفاده از شاخص هایی درجه ی اختلاط و تنوع کاربری ها را در سطح بخش های مختلف یک شهر بسنجند. با توجه به اهمیت موضوع در این پژوهش که با هدف شناسایی نقش اختلاط کاربری در افزایش تعاملات اجتماعی در خیابان های شهری و با روش توصیفی تحلیلی و از نوع توسعه ای انجام شده سعی شده است با استفاده از شاخص هایی میزان اختلاط کاربری در خیابان های پاسداران و سید قطب شهر سنندج سنجیده و پس از سنجش روابط اجتماعی در این دو محور و مقایسه تطبیقی نتایج اثرات اجتماعی اختلاط کاربری مورد ارزیابی قرار گرفت. در این سنجش که با استفاده از مدل ahp و بر اساس مقایسات زوجی در نرم افزار expert choice انجام گرفت. نتایج حاصل از همبستگی مقادیر بدست آمده نشان می دهد روابط معناداری بین اختلاط کاربری و روابط اجتماعی در محورهای مورد مطالعه وجود دارد بطوری که این رابطه در مورد معیارهای عملکردی، دسترسی و پویایی خیلی زیاد و در مورد معیارهای کالبدی و ارتباطی زیاد بوده است. در این میان بیش ترین تاثیرپذیری روابط اجتماعی از معیارهای اختلاط کاربری به ترتیب از معیارهای پویایی و عملکردی بوده است.