• ساختار قدرت و ارتباط آن با معماری در دوره پهلوی اول

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1397/02/22
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1397/02/22
    • تعداد بازدید: 488
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -

    تحولات سیاسی و مفهوم قدرت یکی از موضوعات تحلیلی مشترک میان معماری و علم سیاست می باشد. به نظر می رسد نقش سیاست، قدرت دولت، دموکراسی با معماری پیوند محکمی خورده است، بدین معنا که معماری بواسطه قدرت ارتباطی فوق العاده اش می تواند، برای مقاصد سیاسی، اجتماعی و هویتی استفاده شود. تحولات سیاسی که به پشتوانه قدرت سیاسی شکل می گیرند در معماری اثرات مشهودی را دارند. این اثر گذاری بنا به ماهیت ساختار قدرت و مقتضیات زمان می تواند متفاوت باشد. دوران پهلوی اول بواسطه تحولات گسترده سیاسی و اجتماعی در ایران از شاخص ترین دوره های تاریخی ایران می تواند در نظر گرفته شود. این پژوهش به بررسی این ارتباط دوسویه بین معماری و ساختار قدرت در دوران پهلوی اول می پردازد. روش پژوهش کیفی و از نوع تحلیلی است. جمع آوری اطلاعات با استفاده از منابع کتابخانه ای، اسنادی و مشاهدات میدانی است. در دوره پهلوی اول ملی گرایی و نظامی گری رضاشاه مهم ترین گرایشات ساختار قدرت بودند این دو گرایش شکل گیری سبک ملی و حجم بالای فعالیت های ساختمانی در اثر روحیه نظامی گری رضاخان راسبب گردیدند. رضا خان توانست از معماری به عنوان ابزاری برای بیان ساختار قدرت خود استفاده نماید و با تاکید این موارد بخصوص در معماری دولتی حضور قدرت غالب و تفکرات سیاسی خود را بر کشور القا نمود. معماری در دوره پهلوی اول کاربردی ترین ابزار برای بازنمایی این تحولات گردید.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها