بررسی پارامترهای طرح اختلاط بر حساسیت رطوبتی مخلوط های آسفالتی اصلاح شده با نانو مواد

یکی از خرابی های مؤثر در عملکرد و دوام مخلوط های آسفالتی خرابی ناشی از تأثیر رطوبت است. این خرابی باعث از بین رفتن چسبندگی و پیوستگی در مخلوط های آسفالتی می گردد. پارامترهای مختلفی بر روی رخداد و شدت خرابی رطوبتی در مخلوط های آسفالتی تأثیرگذار هستند که از میان آن ها پارامترهای مرتبط با طرح اختلاط شامل نفوذپذیری، ضخامت ظاهری غشای قیر و مساحت سطح ویژه به عنوان مؤثرترین پارامترها شناخته شده اند. بر این اساس، در این پژوهش به بررسی تأثیر نانو مواد بر روی پارامترهای طرح اختلاط در رخداد خرابی رطوبتی در مخلوط های آسفالتی پرداخته شده است. در این بررسی از سه نوع سنگدانه با خصوصیات کانی شناسی مختلف، سنگ آهک، گرانیت و کوارتزیت، در حالت کنترل و اصلاح شده با نانو کربنات کلسیم و دو نوع قیر، ac60-70 و ac85-100، در حالت کنترل و اصلاح شده با نانو اکسید روی استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که استفاده از اصلاح کننده های نانو باعث کاهش نفوذپذیری مخلوط های آسفالتی می گردند. هم چنین، استفاده از این نانو مواد به مقدار کمی بر روی ضخامت ظاهری غشای قیری موثر هستند. استفاده از پوشش نانو کربنات کلسیم بر روی سطح سنگدانه ها در مخلوط های آسفالتی بیش ترین تأثیر را در کاهش مساحت سطح ویژه سنگدانه دارد. نتایج آنالیز آماری مورد استفاده در این پژوهش نشان می دهد که مساحت سطح ویژه و ضخامت ظاهری غشای قیر بر روی سطح سنگدانه ها، تأثیر مستقیم و هم چنین نفوذپذیری تأثیر معکوس بر روی مقاومت مخلوط های آسفالتی در برابر خرابی رطوبتی دارند.