بررسی تطبیقی مهد کودک دی پی اس و پارک فرهنگی کودکان قاهره از منظر زمینه گرایی در معماری

زمینه گرایی دیدگاهی است که هر واقعه ای را همانند فعلی جداناشدنی از زمینه موجود و تاریخی مستمر می داند و در دیدگاهی کارکردی و بنیادین مرتبط با واقعیت در نظر گرفته می شود. این مقاله به مقایسه تطبیقی زمینه گرایی در دو مکان برای کودکان می پردازد. هدف پژوهش بررسی نحوه تاثیر زمینه گرایی در این دو مکان و هم چنین مقایسه ابعاد زمینه گرایی مکان های مذکور می باشد. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است و نتیجه گیری براساس ارزیابی شاخص ها صورت گرفته است و هم چنین روش جمع آوری اطلاعات مطالعه منابع کتابخانه ای و مقالات موجود در مجلات معتبر صورت پذیرفته است. به این منظور ابتدا زمینه و زمینه گرایی بررسی شده و سپس زمینه گرایی هر مکان به طور جداگانه مطرح می شود و در نهایت نتایج به صورت جداول مستخرج شده اند. نتایح نشان می دهد ابعاد زمینه گرایی که در ابتدا عنوان گردید و سپس با بررسی در نمونه های شاهد مورد تاکید قرارگرفت. در نمونه های موردی فضاهای مربوط به کودکان، نیز قابل مشاهده است.