جایگاه سقف های گنبدی در ایجاد محیط آسایش

معماری پایدار و معماری بومی در زمینه بهره گیری از انرژی های پاک و کاهش آسیب زدن به طبیعت دارای اهداف مشترکی می باشد. از این رو معماران و شهرسازان برای بکارگیری انرژی های پاک تلاش های فراوانی انجام داده اند. بر اساس مطالعات صورت گرفته سقف ها در فصول سرد و گرم سال از بیش ترین میزان اتلاف انرژی برخوردارند، که با بهره گیری از راهکارهای معماری بومی می توان این میزان اتلاف انرژی را کاهش داد. یکی از این راهکارهایی که در مناطق گرم و خشک اجرا می شود، بکارگیری سقف های گنبدی است. از آن جایی که پارامترهای گوناگونی از جمله ابعاد سازه، نسبت ارتفاع به دهانه و ... در میزان جذب انرژی خورشیدی- غیرفعال در سقف های گنبدی موثر می باشند. آن چه در این مقاله مورد بررسی قرار گرفته، نسبت ارتفاع به دهانه و تاثیر رنگ مصالح بکار رفته می باشد. هدف از انجام این مقاله، ارائه راهکارهای بهره گیری از انرژِی خورشیدی غیرفعال برای کاهش مصرف سوخت های فسیلی می باشد. برای پاسخ دادن به این پرسش ها از روش تحقیق کمی و هم چنین، شبیه سازی اکوتکت، مطالعه مقالات نوشته شده در این زمینه استفاده شده است. در مرحله اول 4 نوع قف با دهانه های ثابت اما ارتفاع های مختلف در محیط اتوتکت شبیه سازی و مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج حاصل برخلاف آن چیزی که انتظار داشتیم مشاهده شد، نسبت ارتفاع به دهانه 1 به 2 نسبت به سایر دهانه ها میزان اتلاف انرژی آن کم تر است. در قسمت دوم شبیه سازی مشاهده شد، میزان هدر رفتگی انرژی مصالح در بازه رنگی 202< <blue 124. 20< <hue 13. 215< <lum 177. 240 < stat. 244<gree< 181. 255< red در فصول سال نسبت به مصالح با رنگ تیره در مناطق گرم و خشک کم تر است و بکارگیری مصالح با رنگ روشن در این مناطق باعث ایجاد محیط آسایش در بنا می شود.