طراحی مسجد محله با رویکرد معماری پایدار

توسعه پایدار تغییری محیط مداران در استفاده از منابع طبیعی و سمت گیری توسعه فناوری است تا با نیازهای حال و آینده سازگار باشد. در معماری پایدار که دربرگیرنده مفاهیم و اصول توسعه پایدار در حوزه معماری است ساختمان نه تنها خود را با شرایط اقلیمی منطقه تطبیق می دهد، بلکه با بهره گیری از بوم شناسی ساختمان که تأکید بر قابلیت تلفیق ساختمان با عوامل محیطی دارد، سعی در نیل به کیفیات فضایی، کالبد و فرم مناسب در طراحی معماری دارد. این مقاله کوششی در بازشناسی مبانی طراحی مسجد در معماری معاصر ایران است. باهدف شناخت مفاهیم کالبدی محتوایی- معماری اسلامی در طراحی مسجد، خاستگاه معنای عناصرکالبدی آن موردبررسی قرارگرفت. بنابراین بررسی معماری یک مکان خاص به ویژه معماری اسلامی نشانگر رشد و شکوفایی آن محسوب می شود. بدین لحاظ می توان گفت رویکرد طراحی مسجد در آثار معاصر تابع شرایط زمانی و مکانی بوده و لزوماً نشانه های ثابت گذشته، عناصر نمادین در منظر شهری امروز نبوده است،حالآنکه در بسیاری از مساجد معاصر، هم چنان الگوهای فرمی و شکلی گذشته، مرجع طراحان امروز می باشد. هدف از این پژوهش، بررسی معماری پایدار و به طور خاص استفاده از فن آوری های مدرن برای طراحی مسجد در شهر دزفول است. در این مقاله پس از مسجد، به بررسی مزایای کیفی و کمی استفاده از فن آوری های مدرن در طراحی پرداخته شده است. سپس شرایط اقلیمی و معماری خاص زاهدان بیان می گردد. درنهایت جایگاه فن آوری مدرن در طراحی مسجد محله در شهر دزفول موردبررسی قرارگرفته است. نتایج نشان داد که استفاده از معماری پایدار نه تنها مزایای روحی و روانی و دعوت کنندگی به سوی مسجد را دارا می باشد بلکه با توجه به اقلیم شهرستان دزفول و وجود منابع خدادادی انرژی های نو در این اقلیم را به همراه دارد. طراحی مسجد با توجه به معماری پایدار روز دنیا، مزایای کمی و کیفی دیگری هم چون سبک سازی، صرفه جویی در مصرف انرژی، کاهش پرت مصالح، امکان ایجاد فرم های جدیدرا در بر دارد.