بررسی حالت بهینه عمق بالکن و عرض بازشو بر اساس خصوصیات اقلیمی تابش در شهر اصفهان

با افزایش روز افزون جمعیت کره زمین و به طبع آن افزایش نیاز به انرژی و از سوی دیگر هزینه بالا و محدودیت انرژی های فسیلی و پدیده گرم شدن زمین در سال های اخیر، معماری پایدار راهکارهای مناسبی در راستای تامین انرژی پاک، ارزان و تجدیدپذیر ارائه می کند. از سوی دیگر شهر اصفهان از جمله شهرهایی است که در اقلیم گرم و خشک واقع شده است که دارای تابستان های گرم و زمستان های سرد می باشد و از این رو سرمایش و گرمایش در ساختمان ها میزان بالایی از مصرف انرژی را به خود اختصاص می دهد. معماری پایدار با بهره گیری از عوامل طبیعی حاکم بر اقلیم می تواند گزینه های مناسبی را در اختیار ما قرار دهد. معماری پایدار اقلیمی همواره فرصت هایی برای استفاده از عوامل طبیعی موجود برای معمار مهیا می کند که با به کارگیری این عوامل به نحو صحیح، می توان نیاز به انرژی را برطرف و از گزند عوامل اقلیمی در امان بود. بسیاری از این راهکارها مربوط به نحو ه ی ساخت، جانمایی و فرم بنا می باشد که با بررسی این عوامل می توان در راستای تحقق این امر قدم برداشت. از این رو این پژوهش درصدد است با بهره گیری از عوامل تاثیرگذار در این اقلیم و استفاده از تکنیک های معماری پایدار، طرحی بر اساس عوامل فوق ارائه دهد. نحوه ی جمع آوری اطلاعات در این پژوهش به صورت کیفی می باشد و برخی از بررسی گزینه های پیشنهادی با استفاده از نرم افزار echotect analysis انجام شده است. برآیند مطالعات و پژوهش در این حوزه منجر به راهکارهایی از قبیل جانمایی بلوک های ساختمانی بر اساس زاویه ی نور خورشید و ایجاد بالکن ها با عمق مناسب می باشد.