بررسی طراحی معماری خانه سالمندان با رویکرد ارتقای کیفیت فضایی

سالمندی دوران حساسی از زندگی انسان است و توجه به مسائل و نیاز های این مرحله یک ضرورت اجتماعی است بر این اساس، توجه به طراحی فضاهایی که ارتقا دهنده ی سلامت و کیفیت زندگی سالمندان باشند، اهمیت بسزایی می یابند. بنابراین یک سرای سالمندان برای افراد سالمند صرفا یک مکان برای نگهداری و فقط زنده ماندن نیست، بلکه علاوه بر موارد ذکر شده باید محیطی باشد برای ایجاد یک فضای لایق و زنده. بدین منظور با طراحی و رعایت اصول سبز و تعامل حداکثری سالمندان با طبیعت از جمله مواردی است که برسلامت روحی و جسمی آنان تاثیر مستقیم دارد. هدف از این پژوهش بررسی و دست یابی به مواردی که به ارتقای کیفیت فضایی در خانه سالمندان کمک می کند. طبیعت و زیبایی های آن همواره الهام بخش بشر برای خلق آثار بدیع و تلطیف روح و روان او برای فرار از هیاهوی دنیای بیرونی و درونی او بوده و هست. این پرژوهش برای دستیابی به دانش طراحی برای بهره گیری از طبیعت جهت ارتقا کیفیت فضایی برای سالمندان از بعد آرامش و سلامت روان است و با تاکید بر فضای سبز امکان ایجاد آرامش و هم چنین امکان استراحت در طول روز برای افراد سالمند درست همان طور که در خانه خود می توانند راحت باشند داده شده است. روش تحقیق در این پژوهش تحلیلی – توصیفی می باشد. نتایج حاصل حکایت از این موضوع دارد که خانه های سالمندان به دلایل عدیده ای از هدف خود که ارتقا کیفیت فضایی برای ایجاد حس امید بخشی به سالمندان بوده دور مانده است.