بررسی تاثیر تکنولوژی بر بهره وری اقتصادی استخرهای استان آذربایجان غربی

فعالیت اقتصادی بشر غالباً با تقاضا نگهداری و حفاظت از محیط زیست طبیعی رقابت می کند. توسعه ی پایدار آبزی پروری به معنی این است که رشد آن، بر خلوص توده های آب سطحی اثر گذار باشد. مزارع پروش ماهی، آلودگی های را در آب تولید می کنند، که غلظت زیاد آن می تواند محیط زیست آبزی را در معرض خطر جدی قرار دهد. منبع اصلی آلودگی آب از حوضچه های پروش ماهی، ترشحات ماهی ها و پسماند های غذای ماهی ها است (چه هضم شده باشند و چه هضم نشده). نظر به کمبود و محدودیت منابع آب در استان آذربایجان غربی و نوسانات آبدهی اکثر منابع آب و نیز اهمیت ایجاد امنیت آبی به خصوص برای شرایط خشکسالی، افزایش راندمان آبیاری و ارتقای کارایی مصرف آب، احداث استخرهای ذخیره آب دو منظوره در زیر دست قنوات و چاه های کشاورزی بصورت ذخیره ای و تنظیمی ضرورت دارد. تحقیق حاضر به شیوه میدانی به بررسی و مطالعه ی اثرات استفاده ار فناوری های پیشرفته بر روی رشد، مرگ و میر، تولید و درآمد، کیفیت آب و برخ یا فاکتورهای مربوط به پرورش ماهی قزل آلا در استخرهای دو منظوره پرداخته است. نتایج نشان داد که بازده نسبت به مقیاس صنعت پرورش ماهی قزل آلا ثابت و غذا مهم ترین عامل تفاوت تولید واحدها است. میانگین کارآیی های فنی، تخصیصی و مقیاس تحت فرض بازده متغیر نسبت به مقیاس به ترتیب 0.924، 0.815، 0.972 0 به دست آمد. یافته ها نشان داد 40 (30) % واحدها دارای بازده نسبت به مقیاس نزولی است. بیش از %55 واحدها در زمره ی واحدهای دارای سودآوری پایین قرار دارند و این رقم برای گروه های دارای سودآوری متوسط و بالا به ترتیب بیش از 320 و 920 به دست آمد. علت اصلی سودآوری پایین کوچک بودن اندازه ی واحد ارزیابی گردید. بدیهی است که، مزارع ماهی مقدار معینی از هر دوی پسماند و آلودگی را تولید می کنند که همراه آب استفاده شده به داخل محیط زیست تخلیه می شود، اما زیان رسانی آن ها وابسته به نوع مزرعه ی پرورش ماهی مفروض و شرایط واقعی آن است.