بررسی کارآفرینی و مدیریت دانش و چگونگی تعامل بین آن ها

در سال ها ی اخیر، سازمان ها و شرکت ها ی مختلف، پیوستن به روند دانش را آغاز کرده اند و مفاهیم جدیدی چون کار دانشی، دانشکار، مدیریت دانش و سازمان های دانشی خبر از شدت یافتن این روند می دهند. از سوی دیگر با پیچیدگی رقابت، نوآوری به عنوان یکی از مزیت های اصلی برای حیات شرکت ها محسوب می شود. ظهور نوآوری دانش نه تنها سازمان ها را قادر می سازد نسبت به رقبا مزیت رقابتی به دست آورند بلکه ابزار سودمندی را برای ارتقای عملکرد سازمانی ارائه می کند. در واقع مدیران و سیاست گذاران سازمانی دریافته اندکه نوآوری موفق نوآوری دانش مدار است. مدیریت دانش (فرآیند کسب یا ایجاد، نگهداشت و تسهیم و بکارگیری دانش) در توانمند سازی سازمان ها نقش اساسی دارد و تفهیم دانش به عنوان مهم ترین کارکرد آن، منجربه افزایش خلاقیت و نوآوری در سازمان می شود. در این مقاله به بررسی نقش مدیریت دانش در کارآفرینی سازمانی پرداخته شده است. بدین منظور، با مرور ادبیات مرتبط، با تبیین مفاهیم کارآفرینی سازمانی، نوآوری و مدیریت دانش، ارتباط بین آن ها مورد بررسی قرار گرفته است. نتیجه حاکی از آن است که تفهیم دانش، از طریق افزایش نوآوری، می تواند نقش مهمی در کارآفرینی سازمانی ایفا کند. از این رو، سازمان ها برای رسیدن به کارآفرینی سازمانی باید به مکانیزم های تفهیم دانش در سازمان جهت ایجاد نوآوری توجه نمایند.