استفاده از آب های خاکستری به منظور مقابله با تأثیر خشکسالی بر پوشش گیاهی مناطق کم باران

یکی از معضلاتی که مناطق کم باران در دوره های خشکسالی با آن مواجه می شوند؛ از بین رفتن پوشش گیاهی است. این مسئله موجب گرم تر شدن هوا، از بین رفتن کمربندهای سبز اطراف شهرها، از بین رفتن رطوبت خاک و شدت یافتن پدیده ریزگردها می شود. به منظور جلوگیری از گسترش مشکلات محیط زیستی و هم چنین تأمین بخشی از آب مور نیاز مصارف مختلف؛ می توان از سیستم های استفاده مجدد از آب های خاکستری استفاده نمود. علی رغم وجود مشکلات کمبود آب در ایران، در طراحی معماری و تاسیسات ساختمان ها، چرخه مصرف آب به درستی تعریف نمی گردد. آب قابل شرب بدون تعریف به آب سیاه و در نهایت به چاه منتقل می شود که خود عاملی جهت آلودگی آب های زیرزمینی بحساب می آید. در صورتی که می توان منابع آب را با جداسازی آب خاکستری از آب سیاه به صورت بهینه مورد استفاده قرار داد و از آب خاکستری استفاده مجدد نمود. روش تحقیق در این پژوهش کیفی است. در بخش نظری با مطالعه منابع به انتخاب چارچوب مورد نظر رسیده است. در مرحله اول با مرور متون و مقالات به روش های بازیافت آب و روش های طراحی معماری پرداخته و در انتها با درک صحیح از روش های بازیافت آب، ضرورت احداث و بازبینی آن در ساختمان ها مورد بررسی قرار گرفته است.