نکات ادبی تاثیر گذار در تفسیر سوره «حمد»

مهم ترین منبع آموزه های دینی اسلام، قرآن است که تفسیر و بررسی سوره ها و آیات آن از صدر اسلام تاکنون محور بحث محافل علمی و دینی بوده یکی از مهم ترین سوره های آن سوره حمد است که عالمان دینی و مفسران حتی اگر تمامی سوره ها و آیات قرآن را تفسیر نکرده اند اهتمام خاصی به تفسیر این سوره داشته و با روش ها و مناهج گوناگون، به تبیین و تفسیر آیات نورانی آن پرداخته اند یکی از این روش ها در تفسیر قرآن روش ادبی است؛ این نوشته به دنبال جمع آوری دیدگاه های ادبی مفسران در مورد این سوره و تحلیل و بررسی آن دیدگاه ها بود که این امر در دو مقاله صورت گرفت؛ این پژوهش با بهره مندی از روش تحقیق عقلی و وحیانی به روش گردآوری کتابخانه ای و با پردازش توصیفی تحلیلی انجام شد دست آورد تحقیق در مقاله شماره یک این شد که «بسم الله الرحمن الرحیم» یعنی عبد در طول انجام هر عملی سزاوار است  به یاد خدائی  باشد که ذاتاً رحمانیتش فراگیر و رحیمیتش خاص مومنان  است و «الحمدلله» یعنی عبد پذیرفته که همه حسنات مختص «الله» است و «رب العالمین» یعنی خداوند رشد دهنده و تربیت کننده جن و انس است و «مالک یوم الدین» یعنی خداوند فرمانروای روز جرا است.