بررسی مسئله علم خداوند متعال در نگرش علامه طباطبایی و خواجه نصیر الدین طوسی

در این تحقیق سعی کرده ایم یکی از مهم ترین مسائل توحیدی و اختلاف برانگیز میان متکلمان و فلاسفه ی اسلامی که همان مساله ی علم الهی است را از نظر دو فیلسوف و متکلم بزرگ اسلامی خواجه نصیرالدین طوسی و علامه ی طباطبایی را مورد کاوش قرار دهیم. تا هم زبانی و هم سخنی این دو محقق و دانشمند را در مسأله ی علم الهی (روش تبیین مساله، تعریف علم، مراتب آن، رابطه ی صفت علم با ذات الهای و علم خداوند به ذات و موجودات قبل از ایجاد و بعد از ایجاد) مورد بررسی قرار دهیم تا نزدیک بودن نگاه این دو محقق، تبیین شود. نتیجه ی به دست آمده از این بررسی ها، آن است که میان این دو فیلسوف با وجود اختلافات بسیار، همزبانی و هم سخنی قابل مشاهده است. مهم ترین اسباب هم زبانی و هم سخنی میان آن ها در این مسأله، اصول و مبادی تفکرشان است و این که هم در علم الهی، علم الهی را ازلی و عین ذات داشته و آن به تمام اشیاء و موجودات سرایت می دهند، هم از طرفی حرکت آن ها در خط اهل بیت عترت و طهارت در شناخت خداوند متعال و صفات او است.