تحلیل استناد به احادیث مدح صحابه بر دلیلیت مذهب صحابه

آن دسته از اصولیین اهل تسنن که مدافع دلیل بودن مذاهب صحابه بوده و آراء آنان را منبعی برای صدور فتوا در دست مجتهد می دانند برای ادعای خود به ادله ای دست انداخته اند. یکی از این ادله، احادیثی است که محتوا و مضمونشان، فضائل و مدح اصحاب می باشد. بررسی علمی نشان می دهد که غالب این احادیث از جهت سندی دچار ضعف و علت بوده و شواهد تاریخی نشان می دهد بیشتر با هدف تقویت حکومت های اموی و سایر حکومت های ظالم وضع گردیده و از جهت متنی نیز علاوه بر اینکه دچار تعارض با ادله دیگر بوده و خلاف واقع می باشند، با فرض صحت سندی و اغماض از اشکالات متنی، قابلیت اثبات چنین اصل مهمی را ندارند زیرا نهایت چیزی را که این احادیث آحاد ثابت می کند فضل و مدح صحابه می باشد نه بیشتر اما لازمه فضل، عدالت نیست و لازمه عدالت نیز دلیلیت مذهب و رای نیست.