مقایسه اثر بخشی نوع الگوی تدریس بر خلاقیت دانش آموزان

هدف از انجام این پژوهش مقایسه اثر بخشی الگوهای تدریس بدیعه پردازی و بارش مغزی بر میزان خلاقیت دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان اردبیل بود. این پژوهش از نظر روش تحقیق «شبه آزمایشی» و از نظر هدف «کاربردی» بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دوره ابتدایی شهرستان اردبیل بود که بر اساس آمار اداره آموزش و پرورش شهرستان اردبیل تعداد آن ها برابر با 2900 نفر بود. روش نمونه گیری تصادفی ساده بود، از بین دانش آموزان ابتدایی یکی از مدارس شهر اردبیل، 40 نفر انتخاب و بعد از انجام پیش آزمون، بر اساس تجانس واریانس ها به دو گروه 20 نفره تقسیم شدند. روش جمع آوری داده های پژوهش به صورت میدانی و در کلاس درس بود. ابزار گردآوری داده ها در این تحقیق پرسشنامه استاندارد خلاقیت تورنس بوده است که پایایی آن با استفاده از آلفای کرنباخ برابر با 0.81 محاسبه شده است. در تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده، از نرم افزار spss استفاده شد و آزمون مورد استفاده در این تحقیق آزمون آنالیز کوواریانس و آزمون t دو گروه مستقل بوده است. نتایج نشان داد که روش تدریس بدیعه پرذازی تاثیر بیش تری بر روی خلاقیت دانش آموزاننسبت به روش بارش مغزی داشته است.