تحلیل راهبردی تاثیر آلودگی های محیطی بر کیفیت فضاهای شهری، نمونه مطالعاتی: میدان تجریش تهران

امروزه نگاه به فضاهای شهری ازجمله فضاهای عمومی به عنوان یک ضرورت اساسی در برنامه های توسعه شهری حکایت از بازتولید این فضاها در تقویت وجه اجتماعی شهر دارد. در حال حاضر فضاهای عمومی در شهرها فاقد هویت و سرزندگی و کیفیت لازمه می باشند. امروزه تأمین کیفیت متناسب برای فضاهای شهری به دلیل وجود انواع آلودگی های محیطی همچون نوری، صدا، هوا و...( به یکی از دغدغه های اصلی نظام های مدیریت شهری به ویژه درکشورهای توسعه یافته تبدیل شده است. لذا با به وجود آمدن آلودگی های محیطی مانند صوتی و هوا به دلیل حضور وسایل نقلیه و ترافیک ناشی از آن و پایانه های مسافربری و آلودگی بصری به دلیل وجود عدم تناسب در ارتفاع ساختمان و نماها و جداره کلی میدان و هم چنین نوری به دلیل وجود چراغ های غیراستاندارد با جانمایی نامناسب در میدان شرایط کیفی حال حاضر میدان را به مشکلاتی مواجه کرده است که در استفاده هرچه بهتر کاربران از آن با مشکل روبرو کرده است جدید است. هدف اصلی این پژوهش بررسی مبانی نظری پیرامون فضاهای شهری و آلودگی های محیطی تولیدشده در آن و ارائه راهکارهایی طراحانه برای ارتقای پویایی و سرزندگی فضاهای شهری با نمونه موردی میدان تجریش می باشد. در این راستا، به بررسی میدان تجریش واقع در منطقه 1 شهری تهران به عنوانی فضای شهری سرزنده با هدف بالا بردن و ارتقای کیفی فضای این شهری با ارائه راهکارهای به منظور کاهش آلودگی های حاضر در میدان پرداخته شده است. روش تحقیق در این مقاله توصیفی-تحلیلی است و جمع آوری اطلاعات از طریق مطالعات کتابخانه ای، دسترسی به منابع فارسی به روز، درزمینه مورد مقاله می باشد. در این تحقیق نقاط قوت و ضعف از محیط داخلی و فرصت و تهدید از محیط خارجی در جدولی به نام swot گردآوری شده سپس راهکارهایی از آن استخراج گردیده است.