مطالعه و بررسی روانی و فیزیکی گرافیک محیطی در معماری (مورد مطالعه ورودی شهر آبادان از سمت بلوار جمی)

بنابه تعریف، فضای شهری چیزی نیست جز فضای زندگی روزمره ی شهروندان که هر روز به صورت آگاهانه و یا ناآگاهانه در طول زندگی ادراک می شود. در طراحی و ارزشیابی کالبدهای شهری پایدار، اندیشمندان به نیازهای اولیه انسان ها توجه بسیاری می کنند. این نیازها در کشورهای غربی محدود به برآورده کردن نیازهای فیزیولوژیکی است. اما در گذشته معماری ایرانی- اسلامی نیازهای فیزیولوژیکی و نیازهای مفهومی دو فاکتور اساسی برای هر شهری بوده اند، چیزی که امروزه به ورطه فراموشی سپرده شده است. به باور بسیاری از هنرمندان بارزترین ویژگی شهر اسلامی به منظور برآورده کردن نیازهای مفهومی در تزئینات و نشانه هایی رخ می نماید که در اصطلاح امروزی به آن گرافیک محیطی می گویند. به دیگر سخن گرافیک محیطی باعث خوانایی و هویت بخشی و به مثابه آن هدایتگر انسان در کالبد شهرهاست و نیز کالبد معماری خود در مقیاس کلان برآورد کننده نیازهای فیزیولوژیکی است. در حقیقت حضور این دو عامل در کنار هم باعث حصول معماری پایدار می گردد. در این نوشتار سعی بر آن است، تفسیر منظر شهری با تاکید بر نشانه ها و تزئنیات آن، از سه دیدگاه دانش هرمنوتیک، روش های نشانه شناسی در مقیاس های مختلف و شناخت زبان تجسمی منظر شهر بررسی گردد، به این منظور روش تحقیق تاریخی- توصیفی مناسب می باشد. با توجه به اینکه شهر آبادان به صورت جزیره بوده و پل های نقطه اتصال این جزیره می باشد به بررسی یکی از ورودی های اصلی شهر پرداخته و طرح های پیشنهادی خود را ارائه می نماییم تا باعث رونق اقتصادی و هم چنین بهبود و ساماندهی وضعیت نامناسب این ورودی شود.