بررسی کارکرد های اجتماعی پارک ها از نظر شهروندان مطالعه موردی: شهر قائم شهر

با توسعه و گسترش شهر نشینی انسان ها به تدریج از طبیعت دور شدند و دخالت در محیط طبیعی و ایجاد محیط انسان ساخت نسازهای زیست میحطی، حسی و روحی انسان را بیش تر بروز داد. به طور کلی کارکرد فضای سبز در شهرها به شکلی است که بدون توجه به آن ممکن نیست شهرها پایدار باقی بمانند. از مهم ترین مباحث شهرهای پایدار پایداری اجتماعی است که بدون توجه به آن ممکن نیست شهرها پایدار باقی بماند. از مهم ترین مباحث شهرهای پایدار پایداری اجتماعی است. تک تک افراد جامعه سرمایه های اجتماعی را می سازند و ذخیره هایی از منابع اجتماعی و انسانی اند. توسعه هم می تواند این منابع اجتماعی را ارتقا دهد و هم آن ها را نابود سازد (شکویی، 1373). بنابراین اگر فضای سبز به عنوان بخشی از بافت شهر با کارکرد خدمات شهری ضرورت یافته، نمی تواند جدا از نیازهای جامعه شهری قرار گیرد. از این رو فضای سبز باید از نظر کمی و کیفی متناسب با نیازهای جامعه توسعه یابد. شهر قائم شهر دو پارک تقریبا طراحی شده دارد که به همرا ه فضای سبز عمومی در شهر قائم شهر معادل 5.2 هکتار است و سرانه فضای سبز در شهر قائم شهر 0.33 می باشد (1380). در این پژوهش توسعه کمی و کیفی فضای سبز مورد بررسی قرار گرفته است. بر این اساس فرضیه پژوهش به این صورت تنظیم گردید: بین توسعه کاربری فضای سبز و داده های اجتماعی مورد نظر شهروندان رابطه معناداری وجود دارد. جامعه آماری این پژوهش شهروندان 3 منطقه شهری قائم شهر می باشند که به میزان 300 نمونه به ازای هر منطقه 100 نفر مورد پرسشگری قرار گرفته اند. داده های حاصل از پاسخ گویان در ارتباط با فضای سبز شهری قائمشهر حاکی از اولویت همه گروه های جنسی و سنی به گردش و تفریح خانوادگی در پارک ها، ارتباط مستقیم فاصله از پارک تا میزان رفتن به پارک در طول هفته و علاقه مندی اکثر پاسخگویان به پارک محله ای می باشد. هم چنین عناصر و اجزا پارک های شهری توسط پاسخگویان در سطح قائمشهر متوسط ارزیابی شده است. در کل یافته های حاصل تبیین کننده ارتباط معنی دار توسط کاربری فضای سبز و کارکردهای اجتماعی مورد نظر شهروندان است.