بررسی شاخصه های معماری مینیمال در معماری گیلان با نگاهی به معماری ژاپن

پس از جنگ جهانی دوم یکی از بزرگترین تحولات در عرصه معماری با نگاهی مدرن فراگیر شد. از آنجایی که بشر تحت تاثیر تحولات صنعتی و اجتماعی و سیاسی عظیمی قرار گرفته بود و رشد جمعیتی نیاز فراوان به فضاهای عملکردی را بیش از پیش نشان می داد معماری مدرن و بخصوص مینیمالیسم در معماری به سرعت تبدیل به یکی از ارکان رشد و توسعه و ساخت فضا های کاربردی و کارا شد. نکته جالب در ظرفیت های این سبک معماری است که توانسته هم نیاز های اقتصادی و اجتماعی و بحران مسکن و انبوه سازی ها را در بر بگیرد و هم با طراحی های هوشمندانه و تلفیقی باعث کم شدن اثرات مخرب مانند سرعت و تراکم و فشار بر روی انسان در زندگی روزمره را دارا باشد. مینیمالیسم آخرین جریان عمدهی مدرنیست ها است و همه ی آن چه بعد از آن آمده است را پست مدرنیسم می دانند. در معماری و کامل در طراحی ها، مینیمالیسم تحت تأثیر معماران و هنرمندان ژاپنی بود، چرا که این نوع نگرش به طراحی کامل با نوع دیدگاه سنتی مردم ژاپن جور در می آید. از شاخصه های معماری مینیمال توجه به ریشه ها و فلسفه معماری سنتی ژاپن است. معماری سنتی ژاپن نیز از چهار شاخصه اصلی کمینه گرایی و بی پیرایگی و وحدت گرایی و طبیت گرایی بهره می برد. از آن جایی که معماری گیلان در وجه در وجه سنتی خود هماهنگی و هارمونی بسیار با طبیعت و اقلیم محیط پیرامونی خود دارد و مصالح و فرم کلی بنا ها در گیلان تحت تاثیر اقلیم بوده و بسیار هوشمندانه با حذف ناسادگی ها بدنبال ایجاد فضا و حجم عملکردی می باشد ما را بر آن داشت تا به بررسی تطبیقی بین این سه عنصر بپردازیم. لذا در این مقاله پس از معرفی چهارچوب ها و معیارهای معماری مینیمال و نگاهی به معماری بومی گیلان و اشاره به چند نمونه در کشور ژاپن و بررسی تطبیقی معماری مینیمال در کشور ژاپن معماری بومی گیلان است مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است. در آخر،با مقایسه ویژگی ها و شباهت های معماری بومی گیلان و ژاپن و راهکارهای معماری مینیمال که با توجه به معماری بومی گیلان باشد، نتیجه گیری شده است.