ارتقاء کیفیت فضاهای آموزشی از طریق توجه به روان شناسی رنگ

آیا می توان ساختمان ها را به گونه ای طراحی کرد که کالبد و رنگ آن به ارتقاء خلاقیت و سطح آموزش کمک کند؟ آیا محیط باید آرامبخش یا شاد و یا هیجان انگیز باشد؟ رنگ یک زبان جهانی است. رنگ احساسات را تحریک می کند. فرهنگ ها را شکل می دهد و پیش زمینه جهان ما را می سازد. رنگ تأثیر فیزیکی و روحی خاصی را بر روی افراد می گذارد، عکس العمل افراد به فاکتورهای متعددی نظیر فرهنگ، جنسیت، سن، موقعیت احساسی و ذهنی، به تجربه های خاص فردی بستگی دارد. با توجه به اهمیت آموزش و اثرات آن بر رشد فرهنگی جامعه، شناخت عواملی که بر تسریع روند آموزش و یا عدم تسریع این روند اثر می گذارند امری مهم تلقی می گردد. نیاز به مکان برای انتقال علم و آموزش در وهله ی اول یکی از نیازها و مواردی است که باید مورد تحقیق و پژوهش قرار گیرد. مکانی که در آن به آموزش علم پرداخته می شود به لحاظ روانی و روانشناسی اثرات بی شماری بر استفاده کنندگان از آن مکان یعنی آموزگار و دانش آموز می گذارد که نیاز به شناسایی اثرات روانشناسی محیطی را امری واجب و مهم می گرداند. رنگ ها دارای نیروی خاصی هستند و هر یک از طیف ها یک احساس عمیق را در محیط القا می کنند. رنگ جزو جدایی ناپذیر و ضروری زندگی و محیط پیرامون انسان هاست. رنگ ها عمیقاً بر حالات، روحیه، رفتار و روابط عمومی و اجتماعی تأثیر می گذارند و سبب می شوند فرد شدیداً احساس اعتماد به نفس، امید یا احساس نشاط و سرزندگی کند. در این مقاله رنگ از نقطه نظر طراحی محیط مدرسه و همین طور از نقطه نظر معنی آن از دیدگاه دانش آموزان مورد توجه و بررسی قرار می گیرد.