مقاوم سازی دیوار بنایی غیرمسلح در برابر بارهای انفجاری با استفاده از ورق های کامپوزیتی شیشه –اپوکسی

علی رغم کاربردهای مفید انفجار، این پدیده می تواند مخرب نیز باشد که مراقب ساختمان ها در برابر حوادث عمدی و غیر عمدی این پدیده ضروری به نظر می رسد. در این حالت، طراحی و مقاوم سازی این ساختمان ها در برابر بار انفجار حیاتی است. در مطالعه انفجار و اثرات آن در ساختمان های پوشیده شده، ناشی از پیچیدگی معادلات و هندسه ساختمان ها، کاربرد روش تحلیلی غیر ممکن است. به همین دلیل، روش های عددی از جمله روش اجزای محدود پیشرفت های مهمی داشت ه است. دیوارها که از اصلی ترین اعضای باربر و مقاوم ساختمان های بنایی غیر مسلح محسوب می گردند، به دلیل جرم زیاد، در پاسخ به نیروهای انفجاری از اینرسی بالایی برخوردار می باشند. از دیگر خصوصیات این دیوارها رفتار شکننده است که در خلال انفجار دچار آسیب های متعددی از قبیل ترک های قابل رویت تا خردشدگی و فروپاشی کلی می گردد. استفاده از ورق های کامپوزیتی شیشه اپوکسی برای بهسازی روشی جدید است که هم اکنون مطالعات اندکی روی آن ها انجام گرفته است. برای مدل سازی عددی، نرم افزار abaqus به کار گرفته شد. نتایج تحلیل مشخص کرد که هر چه میزان پیوستیگ اجزای بنایی به ورق های کامپوزیتی، بدون توجه به میزان سطح پوشش داده شده توسط این مصالح، گسترده تر باشد میزان سختی دیوار بنایی بیش تر افزایش یافته و میزان خرابی و جذب انرژی آن بالا می رود این در حالی بود که علی رغم افزایش سطح ورق ها بدون توجه به میزان پوشش اجزای تشکیل دهنده دیوار بنایی پارامترهای موثر در ارزیابی رفتار دیوار به همان میزان افزایش نیافت. می توان گفت که آرایشی که اجزای بنایی و سطوح اتصال بیش تری را تحت پوشش قرار دهد ارایش بهتری خواهد بود و با توجه به این که خاصیت بار انفجار به صورت دینامیکی و همراه با خرابی آنی می باشد تقویت سطوح مجاور انفجار راهکار مناسبی بوده و نتیجه بهتری می دهد.