بررسی مزایا و معایب طرح brt تبریز و پیشنهاد طرح جایگزین

شهرهای بزرگ با افزایش جمعیت و در نتیجه افزایش رفت و آمدها در سطح شهر، ملزم به اجرای طرح های حمل و نقلی جدیدتری هستند. هم چنین، افزایش تدابیری برای حمل و نقل عمومی و تشویق مردم به استفاده از آن؛ بعلت کاهش ترافیک، کاهش آلودگی هوا و مزایای دیگر از اولویت های شهرها محسوب می شود. در این میان، شهر تبریز نیز مستثناء نبوده و به علت افزایش مهاجرت و افزایش جمعیت، در حمل و نقل به روش های جدیدی نیازمند بوده است و هم چنین کاهش بار ترافیک شهر و کاهش آلودگی هوا از دغدغه های آن محسوب می شود. یکی از تدابیر حمل و نقلی، سامانه اتوبوس های تندرو (brt) می باشد. شهر تبریز تقریباً همزمان با شهر تهران شروع به استفاده از این طرح جامع کرده است. این طرح که دارای معایبی هم چون سرعت کم، یک طرفه کردن خیابان ها، وجود تقاطع ها، تولید آلودگی، کمبود ایمنی و تصادفات است، باید با سیستمی بهتر که فضای شهری را اشغال نمی کند و دسترسی بهتر دارد، جایگزین شود. در این مقاله به روش کتابخانه ای مزایا و معایب این طرح بررسی شده و با بررسی دقیق تر این عوامل، راهکار پیشنهادی ای به نام «منوریل» همراه با کلیات اجرایی ارائه شده است. طرح اجرایی دارای دو خط منوریل عبوری از روی رود میانی تبریز و بلوارهای اصلی شهر به همراه اجرای خیابان های عریض شمالی جنوبی می باشد.