تاثیر معماری زمینه گرا بر طراحی محیط های آموزشی کودک (نمونه موردی: مهد کودک دی پی اس)

جهان در نیمه دوم قرن بیستم شاهد افزایش آگاهی از محل و فرهنگ بازگشایی موضوع زمینه گرایی در معماری بوده و ادعا می شود تمام این نظریات از یونان و روم باستان سرچشمه می گیرد. این به آن معناست که معماری دارای چهارچوبی فرهنگی و برگرفته از مفاهیمی چون زمینه، روح مکان و حس مکان می باشد که در جوامع گوناگون، متفاوت است. زمینه گرایی بر زمین مداری و پیوند محیط با فضا تاکید دارد و با درک پیام بستر خود شکل می گیرد و در واقع پیامی را که بستر معماری به او انتقال داده به عینیت رسانده و طراحی می کند، منبع الهام کودک محیطی است که در آن احاطه شده و منبع الهام بزرگسالان، خود اوست. عواملی که کودک از محیط کالبدی تأثیر می پذیرد شامل رنگ، فرم، مقیاس می باشند. این عوامل با تاثیر از زمینه های معماری محدوده مورد مطالعه و شناخت کودک حاصل می گردد. دراین راستا ابتدا تعاریف زمینه، معماری زمینه گرا، ابعاد زمینه گرایی و شناخت آن در ارتباط با کودک بیان می گردد، و سپس به بررسی نمونه موردی مهد کودک دی پی اس با توجه به تصاویر تحلیل چگونگی زمینه گرایی آن ها در روند طراحی ارائه می شود. روش تحقیق تحلیلی- توصیفی و از منابع کتابخانه ایی و اسنادی در این پژوهش استفاده شده است.