راهکارهای کیفی سازی با هدف ارتقاء تعلق خاطر در مجتمع مسکونی پردیسان رشت

کاهش کیفیت زمینه و بستری مناسب در محیط، بر میزان خاطره انگیزی و ماندگاری افراد نقش مؤثری دارد. امروزه وجود جمعیت بیش تر در شهرها و عدم توجه به ساماندهی درست عوامل تشکیل دهنده محل سکونت آن ها، مشکلات عدیده ای را به وجود آورده که همگی آن ها به یکی از معیارهای مهم از جمله تعلق پذیری مربوط می شوند. موضوع مورد پژوهش، بررسی مجتمع مسکونی پردیسان واقع در گلباغ نماز به طرف جاده انزلی شهر رشت می باشد. هدف از انجام این تحقیق پی بردن به عوامل تاثیرگذار بر سطح تعلق خاطر ساکنان شهرک و ارائه راهکارهایی در راستای مرتفع سازی نیازهای و کمبودهای مجتمع و تمایل بیش تر افراد به ماندگاری در آن می باشد. در پژوهش مورد نظر پس از تعیین نکات مثبت و منفی موجود در مجتمع، با ارائه داده ها و نظریه های مرتبط و تعیین مؤلفه های تعلق خاطر به شیوه تحلیل محتوا (علی تطبیقی) و گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای، این نتایج حاصل گردید که مجتمع پردیسان دارای دید و منظر و دسترسی مناسب، عدم اشرافیت، فضای سبز کافی و امنیت بالا بوده و چیدمان بلوک ها و مسیرهای تردد مناسب می باشند. البته نقاط ضعفی مانند عدم زیباسازی نما ساختمان ها (رد شدن سیم و کابل از نما و قرار گرفتن دیش بر روی کولر، عدم رنگ آمیزی و طراحی نمای مناسب)، وجود زمین های خالی، عدم رسیدگی یکنواخت به کار محیط مجتمع، کمبود فضاهای جمعی می باشد. بنابراین راهکارهایی ارائه گردید از جمله: به کار گیری زمین های خالی برای ایجاد فضاهایی مانند مهدکودک، فضای بازی کودکان، مکانی به منظور برقراری جلسات و مدیریت مجتمع، فضاهای فرهنگی و هنری به منظور برگزاری برنامه های گروهی و سرپوشیده کردن آبراهه ها به منظور برقراری امنیت و کاهش آلودگی و سلامت کارکنان.