بررسی پتانسیل بهره گیری از انرژی خورشیدی در طراحی ساختمان (مطالعه موردی: اقلیم سرد و کوهستانی ارومیه)

کشور ایران از قابلیت بالای بهره گیری از انرژی خورشیدی برخوردار می باشد که امروزه به دلایل اقتصادی و زیست محیطیی استفاده از انرژی تجدیدپذیر خورشیدی مورد توجه قرار گرفته است. پژوهش حاضر با هدف بررسی پتانسیل موجود در بهره گیری از انرژی خورشید در بدنه ساختمان های ارومیه انجام گردید. اقلیم انتخابی شهر ارومیه از گونه نیمه سرد و کوهستانی است و روش تحقیق حاضر ترکیبی از روش های کمی است و برای تکمیل اطلاعات از پرسشنامه با جامعه آماری 200 نفر، (دانشجویان، مهندسین و اساتید معماری) کمک گرفته شد. داده ها با استفاده از روش ازمون t با دو گروه مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. از بین عوامل به ترتیب حجم، سطوح و منافذ ساختمان و ریز عوامل تعداد بر (نما)، میزان همجواری با ساختمان های کناری، ابعاد پنجره ها، جنس و مساحت هر یک از سطوح بیشترین تأثیر و ریزعوامل عایق درب، شیب فضای نیمه باز، عمق و تراکم کف کمترین تأثیر را دارند. دانشجویان، جنس سقف، ابعاد پنجره ها، فرم ساختمان، تعداد بر (نما) و میزان همجواری با ساختمان های کناری و مهندسین، علاوه بر عوامل فوق، میزان چرخش ساختمان از جنوب و در حالی که اساتید تعداد و مساحت منافذ افتاب گیر را نیز از عوامل بسیار تأثیرگذار در بهره گیری ساختمان از انرژی خورشید ذکر کرده اند. نتایج پژوهش حاکی از ان است که ساختمان ها را با در نظر گرفتن عوامل مؤثر در بهره گیری از انرژی خورشیدی می توان به گونه ای طراحی نمود که آسایش حرارتی تأمین گردد.