• تاثیر پیکربندی و افزایش سختی مهاربندها بر عملکرد میراگر لزج در قاب های فولادی

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1397/02/22
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1397/02/22
    • تعداد بازدید: 299
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -

    بر اثر اعمال بارهای دینامیکی مانند بارهای زلزله، باد و ... سازه ها شروع به ارتعاش در مودهای مختلف می نمایند. دامنه ی این ارتعاشات به شدت بارهای دینامیکی وارده بستگی دارد. پاسخ حالت اجباری سازه تحت اثر چنین بارهایی برابر حاصل ضرب ضریب بزرگ نمایی دینامیکی در مقدار جابجایی استاتیکی است. در اثر وجود میراگر در ترازهای سازه، ضریب بزرگ نمایی و پاسخ حالت اجباری سازه کاهش می یابند. مقدار این کاهش بستگی به عملکرد مناسب میراگر دارد، بهترین عملکرد میراگر زمانی حاصل خواهد شد که میراگر به صد در صد ظرفیت خود برای پخش انرژی برسد. پیکربندی میراگرها و هم چنین افزایش سختی مهاربندها می تواند باعث بهبود عملکرد میراگرها و در نتیجه کاهش بیش تر در دامنه ارتعاش سازه بشود. در این مقاله تاثیر سه نوع مختلف پیکربندی شامل پیکربندی قطری، هشتی و زانویی و هم چنین سختی سازه بر عملکرد میراگر لزج در سازه فولادی چهار طبقه تحت رکورد شتاب نگاشت زلزله طبس بررسی شده است. نتایج این مقاله نشان می دهد که پیکربندی زانویی به دلیل افزایش ضریب بزرگ نمایی جابجایی محوری میراگر نسبت به پیکربندی هشتی و قطری باعث افزایش نیروی تولیدی و نسبت میرایی میراگر با ضریب میرایی کم شده و باعث اقتصادی شدن طرح استفاده از میراگر در بهسازی لرزه ای سازه می شود. از طرفی با افزایش سختی مهاربندها از میزان کرنش محوری مهاربند کاسته می شود و مقدار جابجایی محوری میراگر افزایش یافته که به دنبال آن عملکرد میراگر نیز افزایش می یابد.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها