• بررسی تأثیر مواد ارگانیک در تثبیت خاک های ریزدانه با الیاف پلی پروپیلن

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1397/02/22
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1397/02/22
    • تعداد بازدید: 342
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -

    خاک های رس جزء خاک های مسئله دار به حساب می آیند. اثرات نامطلوب این خاک ها با حضور مواد ارگانیک در خاک، دو چندان می شود. به طور کلی حضور مواد ارگانیک در خاک، با تراکم پذیری بالا، نشست ثانویه قابل توجه، مشخصات مقاومتی نامطلوب و وزن واحد پایین همراه است. تراکم پذیری بالا و خزش، احتمال ایجاد نشست های غیرمجاز و خرابی پی را افزایش می دهد. با این توصیفات، در حضور مواد ارگانیک در خاک، احداث پی ها، خاک ریزها، حفاری ها و کارهای اساسی دیگر، مشکل خواهد بود. اغلب تحقیقات انجام شده، در رابطه با رفتار مهندسی خاک های بسیار ارگانیک (مانند پیت) انجام گرفته است و تحقیقات اندکی درباره خاک های با مقادیر ارگانیک پایین تر صورت گرفته است. در این تحقیق ماده ارگانیک از نوع پیت، با درصدهای پایین %0 %، 3 و %6، به خاک ریزدانه (مخلوط %80 کائولین و %20 بنتونیت) اضافه شد و بر روی آن آزمایش برش مستقیم انجام شد. در بخش دوم، نمونه های خاک ارگانیک و غیرارگانیک با الیاف پلی پروپیلن با درصدهای وزن خشک 0.25%، 0.5% و 0.75% به عنوان تثبیت کننده فیزیکی تثبیت شده و تحت آزمایش برش مستقیم قرار گرفتند. هدف از این آزمایش، تعیین پارامترهای برشی برای نمونه ها برای بررسی نحوه تأثیر مواد ارگانیک بر روند فرآیند تثبیت بود. نتایج آزمایش برش مستقیم برای نمونه های تثبیت نشده نشان داد که با افزایش درصد ماده ارگانیک، هر دو پارامتر مقاومت برشی یعنی زاویه اصطکاک داخلی و چسبندگی، کاهش می یابد. در نمونه های تثبیت شده با الیاف، شاهد افزایش زاویه اصطکاک داخلی هستیم اما میزان چسبندگی، کاهش پیدا کرده است. برای نمونه غیرارگانیک، تثبیت با 0.5% الیاف، و برای نمونه های ارگانیک %3 و %6، تثبیت با %0.75 الیاف، از منظر افزایش زاویه اصطکاک داخلی، بهینه ترین نتیجه را نشان داده است.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها