بررسی عملکرد طبیعت سبز (گیاه و درخت) بر رویکرد طراحی معماری

افزایش جمیعت به ویژه تکنولوژی و عدم تناسب آن با طبیعت و نیز تغییر سطح فرهنگ و تمدن انسان ها در طی دوران ها، به خصوص قرن اخیر و خلاصه، عدم تجربه به روابط صحیح بین نیازهای انسان و طبیعت، موجب تغییرات وسیع و برهم خوردن شرایط طبیعی و اکوسیستم ها (جنگل، مرتع، خاک و ...) در بسیاری از نقاط جهان شده است. آثار سوء تکنولوژی مدرن بر روی طبیعت نوعی آگاهی نو نسبت به مسائل زیست محیطی در مردم به وجود آورد و مهم تر از همه برای اولین بار در تاریخ احساس شد که منابع طبیعی زمین محدود است و متعلق به همه. در این حرکت، معماری نیز هم سو با سایر دانشمندان در پی یافتن راهکارهای جدید برای تامین زندگی مطلوب انسان بوده اند، بدیهی است که زندگی، کار، تفریح و استراحت و ... همه و همه فعالیت هایی می باشند که در فضاهای طراحی شده توسط معماران صورت پذیرفته و از آنجا که نقاط قوت و ضعف یک فضا بر زیست بوم جهان تاثیر مستقیم خواهد داشت، وظیفه ای بس حساس در این خصوص بر عهده معماران می باشد. این مقاله سعی در دستیابی به ارایه راهکارهایی در جهت افزایش بهبود رابطه بین طراحی معماری و طبیعت سبز دارد. در این تحقیق ابتدا به تعریف اجمالی از رویکرد طبیعت و معماری پرداخته شده است و سپس به بررسی اصول و مفاهیم طراحی فضای سبز و تاثیر طبیعت بر انسان، اصول و اهداف و مزایای فضاها در معماری طبیعی ، و ... می پردازد.