بررسی راهکارهای اقلیمی ساختمان های مسکونی شهر کرمانشاه با رویکرد بهینه سازی مصرف انرژی

امروزه صرفه جویی و بهینه سازی مصرف انرژی با بهره گیری از انرژی های پایدار در طراحی ساختمان ها به یکی از مسائل مهم معماری تبدیل شده است. به همین منظور مطابق اصول معماری سبز هر ساختمان می بایست به گونه ای طراحی و ساخته شود که نیاز آن به سوخت فسیلی به حداقل ممکن برسد و قادر به استفاده از اقلیم و منابع انرژی محلی باشد. در واقع تعیین یک سری ویژگی ها در طراحی از جمله فرم ساختمان، جهت استقرار، مشخصات مصالح بکار رفته، میزان سطح بازشوها و نحوه حفاظت از آن ها به واسطه ی رعایت اصول طراحی اقلیمی، تاثیر زیادی در کاهش مصرف انرژی خواهد داشت. در این مقاله راهکارهای طراحی معماری همساز با اقلیم ساختمان ها در شهر کرمانشاه جهت به حداقل رساندن مصرف انرژی های فسیلی پیشنهاد می شود. بدین منظور ابتدا با استفاده از نمودار زیست اقلیمی ساختمانی باد و نقاب سایه، تحلیلی بر روی آمار و اطلاعات گردآوری شده از سازمان هواشناسی برای شهر کرمانشاه انجام شده است. سپس راهکارهای طراحی در قالب محدوده های جهت گیری قابل قبول ساختمان، مقاومت حرارتی مناسب برای جداره های خارجی و به کار گیری سایه بان مناسب برای پنجره در جبهه های مختلف ساختمان مشخص می شود نتایج نشان داد طراحی اصولی ساختمان ها با توجه به شرایط اقلیمی آن منطقه و استفاده صحیح از انرژی خورشیدی می تواند نقش مهمی در کاهش مصرف انرژی داشته باشد. از این رو معماری و شهرسازی سنتی ایران که همواره راه هائی را مورد استفاده قرار داده تا با هماهنگی با طبیعت و استفاده از انرژی های موجود در اطراف بناها باعث کاهش همه جانبه مصرف انرژی در بناها شود می تواند نقش تاثیر گذاری بر آینده طراحی بناها داشته باشد. در طراحی های سنتی ایران منبع اصلی تامین انرژی، انرژی لایزال خورشیدی بوده است.