مولفه های موثر بر ارتقاء تعاملات اجتماعی در فضاهای جمعی

تامین نیاز انسان به ایجاد ارتباط با دیگران و در کنار جمع بودن، نیازمند فضاهای جمعی معین است و فضاهای عمومی قابلیت های متنوعی در این زمینه دارند. فضاهای عمومی افراد را درون سازمان های فضایی گوناگون به صورت اختیاری و برای انجام فعالیت های اجتماعی گرد هم می آورند. این فضاها، محل مناسبی برای برقراری تعاملات اجتماعی محسوب می شوند و نقش مهمی در ایجاد و ارتقاء تعاملات و ارتباط افراد با یکدیگر و زندگی اجتماعی آن ها دارند. با درک چگونگی ارتباط محیط انسان ساخت و روابط اجتماعی میان افراد می توان معماران و طراحان را در جهت طراحی مناسب چنین فضاهایی یاری رساند. این پژوهش برآن است تا نخست به اهمیت حیات جمعی در فضاهای عمومی بپردازد تا با استفاده از این مفهوم به این سوال که چگونه یک فضای کالبدی منجر به افزایش تعاملات اجتماعی می شود، پاسخ دهد و در یک جمع بندی کلی به راهکارهای طراحی دست یابد. در ارزیابی مولفه های اجتماع پذیری از روش کتابخانه ای با مرور متون و منابع و تحلیل محتوا از طریق بررسی متون و مطالب استفاده شده است. نتایج پژوهش حاضر وجود رابطه مستقیم بین میزان اجتماع پذیری و مولفه های کالبدی و فعالیتی محیط ساخته شده را نشان می دهد که این مولفه ها گاه به تنهایی و گاه در ترکیب با یکدیگر می توانند در کمیت و کیفیت اجتماع پذیری بناهای عمومی اثرگذار باشند. در انتها نیز اظهار داشتیم که با بکارگیری برخی راهکارها و تمهیدات در طراحی فضاهای عمومی، می توان میزان تعاملات روی داده را افزایش داد.