چگونگی طراحی پارامتریک برپایه مؤلفه های هویتی شهر (نمونه موردی: بازطراحی فضاهای همگانی خیابان کسری کرج)

تکنیک های طراحی پارامتریک امروزه مزایای بسیاری برای فرآیند طراحی ارائه می دهد. طبیعتاً طراحان شهری از این قاعده مستثنی نبوده و می کوشند تا این تکنیک ها را در خلق فضاهای شهری در فرآیند طراحی خود به کار گیرند. فضاهایی که به واسطه پیروی از روش های طراحی نامرتبط و تقلید صرف از سبک های بین المللی و نداشتن هیچ گونه حس تعلق بوجود آمده و نداشتن انتظارات هویتی را به دنبال دارد. به همین دلیل در پی یافتن روشی در روند طراحی هستیم تا با بهره گیری از این تکنیک بتوانیم هویت کم رنگ شده فضاهای شهری را بازیابی کنیم و به کشف طرحی مجدد در فضا نائل شویم. در این مسیر به دنبال عناصر هویتی با ارزش بستر هستیم تا همزمان بتوانیم به تمامی نیازهای استفاده کنندگان از فضا و هویت از دست رفته پاسخی مناسب ببخشیم. در تحقیق پیشرو به معرفی این تکنیک و نحوه ظهور آن، معرفی مؤلفه های هویتی شهر، معرفی اجمالی نرمافزار گرسهاپر و سپس معرفی محدوده مورد مطالعه و چگونگی رسیدن از عنصر هویتی به پارامترهایی برای طراحی و در نهایت ایده اصلی پرداخته شده است. روش مورد مطالعه در این تحقیق با توجه به موضوع مورد بحث بصورت کتابخانه ای و توسعه ای -کاربردی می باشد.